Książki – Strona 5 – Wydawnictwo Arche

Perelman

W książce znalazły się przekłady trzech mało znanych w Polsce, a bardzo ciekawych artykułów Perelmana: Czego filozof może nauczyć się ze studiów prawa, Filozofia i retoryka oraz Retoryczny punkt widzenia w etyce. Autorzy opatrzyli je komentarzem, odnoszącym się zarówno do dorobku retoryki klasycznej, jak i nowej retoryki Perelmana, przede wszystkim w kontekście rozumowania sędziowskiego i problematyki uzasadniania decyzji stosowania prawa. Poświęcili też uwagę dzisiejszemu znaczeniu retoryki dla nauk prawnych i praktyki prawniczej.

Państwo, właściciele i ich spadkobiercy wobec mienia pozostawionego przez obywateli polskich w województwach wschodnich przedwojennej Rzeczypospolitej

Autorka po pierwsze przedstawia „uprawnienia właścicieli i ich spadkobierców względem mienia, które zostało pozostawione przez obywateli polskich wskutek zmiany granicy wschodniej i następujących w związku z nią przesiedleń”, po drugie zaś analizuje „charakter prawny, okoliczności zawarcia i wykonania tzw. układów republikańskich, w zakresie realizacji prawa do rekompensaty”. Ustalenia w tym zakresie mają charakter historyczny oraz współczesny, dogmatyczny; są przeprowadzone na gruncie prawa do dziś obowiązującego. Autorka stara się również zdiagnozować przyczyny przedłużania się procesu realizacji zobowiązań państwa polskiego przewidzianych w układach republikańskich.

/z recenzji dr. hab. Adama Doliwy, profesora Uniwersytetu w Białymstoku/

Kantorowicz

Hermann Kantorowicz urodził się w 1877 roku w Poznaniu, zmarł w 1940 roku w Cambridge. Wszechstronnie wykształcony historyk, teoretyk i filozof prawa, związany z uniwersytetami we Freiburgu, Heidelbergu, Kilonii. Po dojściu Hitlera do władzy wykładał we Włoszech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych. Przez wiele lat przyjaźnił się z Gustavem Radbruchem. Przedstawiciel ruchu „wolnego prawa”, zwracającego się przeciwko szkole historycznej, jurysprudencji pojęciowej i pozytywizmowi ustawowemu.

Książka zawiera jeden z najgłośniejszych tekstów Kantorowicza, jakim jest Walka o naukę prawa. Pomimo iż dzieło powstało ponad sto lat temu, jego najważniejsze tezy nie straciły nic ze swojej aktualności. Ciągle bowiem nurtują nas te same pytania: jaka jest relacja pomiędzy ustawą i wyrokiem, a więc ostatecznie pomiędzy ustawodawcą i organami wymiaru sprawiedliwości? Czy obok prawa stanowionego istnieją jeszcze inne źródła prawa? Jeśli prawo ma luki, to jaka jest granica sędziowskiej swobody w procesie ich wypełniania?

Pojęcie ryzyka a przestępczość ubezpieczeniowa

Bez wątpienia „ryzyko” jest jedną z najważniejszych kategorii, wokół których winny ogniskować się badania nad przestępczością ubezpieczeniową. Postanowiliśmy więc oddać głos specjalistom z wielu dziedzin, teoretykom i praktykom. Dzięki ich rozważaniom Czytelnik będzie mógł spojrzeć na problem ryzyka z różnych punktów widzenia. Autorzy poszczególnych artykułów rozpatrują problem ryzyka z perspektywy ekonomii, wiktymologii, kryminologii oraz prawa cywilnego i karnego. W książce nie zabrakło również prezentacji wątków międzynarodowych oraz rozważań medioznawczych i penologicznych.

/fragment Wstępu/

Przestępczość ubezpieczeniowa: etiologia, fenomenologia, przeciwdziałanie

Branża ubezpieczeniowa jest jednym z fundamentów gospodarki, dysponującym – w zależności od kraju – setkami miliardów dolarów, euro czy złotych. Nic więc dziwnego, że bogate firmy ubezpieczeniowe stały się celem ataków przestępczych. Wyłudzenia ubezpieczeń są plagą współczesności. Podmioty działające na rynku ubezpieczeń są oszukiwane także przez sprawców z wewnątrz systemu: menadżerów, brokerów, księgowych. Zdarza się również, że same firmy ubezpieczeniowe stają się sprawcami nieuczciwych działań w zakresie konkurencji, np. zmów cenowych. Wzrost patologicznych zjawisk w branży zwrócił uwagę karnistów i kryminologów. Owocem tego zainteresowania jest niniejsza publikacja.

/fragment Wstępu/

Przestępca „niepoprawny” – jako problem polityki kryminalnej

Książka stanowi próbę kompleksowego opracowania problematyki polityki kryminalnej prowadzonej wobec tzw. przestępców „niepoprawnych”. Zakres znaczeniowy pojęcia niepoprawności zmieniał się w zależności od ustawodawstwa. Daje się jednak wyodrębnić pewną myśl przewodnią, wspólny trzon definicyjny wskazywanej problematyki, który płynie z przeświadczenia o istnieniu grupy przestępców stale powracających do przestępstwa, a więc groźnych, wymagających zdecydowanej reakcji.

Praca bardzo wartościowa, reprezentująca wysoki poziom naukowy i, co ważne, potrzebna – mało bowiem mamy solidnie i inteligentnie napisanych prac z dziedziny polityki kryminalnej.

/prof. dr hab. Jan Skupiński/

Sprawiedliwość naprawcza

Zwolennicy koncepcji sprawiedliwości naprawczej twierdzą, że współczesny system sprawiedliwości znajduje się w stadium głębokiego kryzysu. Przyczyn załamania upatrują w zbyt daleko posuniętej publicyzacji prawa karnego, u której podstaw legła zasada stanowiąca, iż w procesie karnym pokrzywdzonego winno zastępować państwo. W konsekwencji państwo stało się „złodziejem konfliktów”, spychając na drugi plan interesy ofiar przestępstw, a ich sprawcom odbierając możliwość naprawy wyrządzonego zła i powrotu do społeczeństwa. Czy zwolennicy sprawiedliwości naprawczej stawiają trafną diagnozę? Czy głoszone przez nich idee są do pogodzenia z polskim systemem prawa karnego? Niniejsza książka jest próbą odpowiedzi na te pytania.

Minima Iuridica. Refleksje o pewnych (nie)oczywistościach prawniczych

W istocie dzieło Jerzego Zajadły to opowieść o filozofii prawa, teorii prawa, podstawowych zasadach, na których opierają się współczesne systemy demokracji konstytucyjnych, etyce i moralności, wreszcie o różnorodnych dylematach, towarzyszących prawnikom i filozofom od wieków. To spojrzenie z dystansu na wszystko, co w prawie - w kontekście jego stanowienia, rozumienia i stosowania - jest najważniejsze. (…) W każdym z 13 rozdziałów punktem wyjścia jest wybrana rzymska paremia. Zawsze jednak ukazana w filozoficznym kontekście, ubarwiona realnością historycznego zdarzenia, na bazie którego została sformułowana, przeniesiona przez wieki w kontekście przyjmujących lub kontestujących jej zawartość i wynikające z niej wskazania prawników, wreszcie zakotwiczona w bolesnej współczesności.

/Prof. dr hab. Piotr Kardas, Kierownik Zakładu Prawa Karnego Porównawczego UJ/

Dziedzictwo przeszłości. Gustaw Radbruch: portret filozofa, prawnika, polityka i humanisty

Celem książki jest prezentacja sylwetki wybitnego niemieckiego filozofa, prawnika, polityka i humanisty – Gustawa Radbrucha (1878-1949). Wydawało się, że jego koncepcje filozoficzno-prawne należą już w gruncie rzeczy do przeszłości i powinny stanowić przedmiot zainteresowań wyłącznie ze strony historyków myśli polityczno-prawnej. Tymczasem upadek Muru Berlińskiego spowodował, że obserwujemy gwałtowny renesans badań nad życiem i twórczością Gustawa Radbrucha, ponieważ jego koncepcja ustawowego bezprawia i pozaustawowego prawa znalazła praktyczne zastosowanie w rozliczaniu zbrodni systemu komunistycznego byłej NRD. W opinii Autora Radbruch stanowi ogniwo łączące klasyczną filozofię prawa przełomu XIX I XX wieku z tym, co występuje we współczesnej niemieckiej jurysprudencji.

/fragment Przedmowy/

Dylematy humanitarnej interwencji

Kwestia legalności i legitymizacji humanitarnej interwencji jest sprawą poważną zarówno z punktu widzenia przyszłości pokoju i bezpieczeństwa na świecie, jak i przestrzegania praw człowieka. Bez przesadnego patosu można powiedzieć, że decyduje czasami w sensie pozytywnym i negatywnym o milionach ludzkich istnień. Kiedy w różnych częściach świata dochodzi do humanitarnych katastrof spowodowanych wewnętrznymi konfliktami, z którymi nie chcą lub nie potrafią sobie poradzić pogrążone w chaosie miejscowe władze, i kiedy konflikty te mogą w każdej chwili zagrozić bezpieczeństwu i pokojowi w regionie lub na świecie, wówczas najczęściej odzywają się głosy: „coś trzeba zrobić”.

W dzisiejszym stanie rzeczy nie zawsze jednak wiadomo tak naprawdę „co można zrobić” i „co powinno się zrobić”. Dopóki etyka, polityka i prawo rozbiegać się będą w różnych kierunkach, dopóty owo „coś” oznaczać będzie w sferze prawa – normatywną bezsilność, w etyce – puste moralizatorstwo, a w polityce grę interesów. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest albo przesadna bierność, stawiająca pod znakiem zapytania podstawy etyczne, polityczne i prawne współczesnej społeczności międzynarodowej, albo przesadna aktywność, pozostawiająca zbyt szeroki margines dowolności i otwierająca pole do potencjalnych nadużyć ukrytych za parawanem pozornego humanitaryzmu.

/fragment Wprowadzenia/

1 2 3 4 5 6 7 8 9

Posts navigation