Książki – Strona 5 – Wydawnictwo Arche

Kaufmann

Arthur Kaufmann (1923–2001) – niemiecki prawnik i filozof, uczeń Gustava Radbrucha. W książce zaprezentowano ciekawą filozoficzno-prawną drogę, jaką przeszedł ten uczony – od ontologii prawa, przez hermeneutykę prawniczą, aż po specyficznie pojęty personalizm. Dało to jednocześnie okazję do przedstawienia sylwetki Arthura Kaufmanna na szerszym tle dwóch problemów – ewolucji niemieckiej powojennej filozofii prawa oraz sporów wokół metodologicznego statusu nauk teoretyczno-prawnych.

We współczesnej filozofii prawa postać Arthura Kaufmanna jest kojarzona przede wszystkim z hermeneutyką prawniczą. W książce zaprezentowano więc zarówno podstawowe założenia hermeneutyki filozoficznej, jak i możliwości jej recepcji na gruncie szeroko pojętego prawoznawstwa. Punktem wyjścia do tych rozważań jest pierwsze polskie tłumaczenie programowego artykułu Durch Naturrecht und Rechtspositivismus zur juristischen Hermeneutik, który ukazał się w 1975 roku na łamach Juristen Zeitung.

Polacy na Litwie i Białorusi pod rządami Aleksandra II (1855-1881)

Autor podjął się analizy zagadnienia trudnego i złożonego, a zarazem istotnego z punktu widzenia prawno-politycznej sytuacji ludności polskiej w okresie zaborów. Pod względem terytorialnym praca obejmuje obszar dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, który przed rozbiorami należał do Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a który nie jest zbyt często przedmiotem dociekań polskich badaczy. Pod względem chronologicznym obejmuje czasy panowania Aleksandra II, w których na terenie Cesarstwa Rosyjskiego dokonywała się intensywna modernizacja struktur państwowych.

Perelman

W książce znalazły się przekłady trzech mało znanych w Polsce, a bardzo ciekawych artykułów Perelmana: Czego filozof może nauczyć się ze studiów prawa, Filozofia i retoryka oraz Retoryczny punkt widzenia w etyce. Autorzy opatrzyli je komentarzem, odnoszącym się zarówno do dorobku retoryki klasycznej, jak i nowej retoryki Perelmana, przede wszystkim w kontekście rozumowania sędziowskiego i problematyki uzasadniania decyzji stosowania prawa. Poświęcili też uwagę dzisiejszemu znaczeniu retoryki dla nauk prawnych i praktyki prawniczej.

Państwo, właściciele i ich spadkobiercy wobec mienia pozostawionego przez obywateli polskich w województwach wschodnich przedwojennej Rzeczypospolitej

Autorka po pierwsze przedstawia „uprawnienia właścicieli i ich spadkobierców względem mienia, które zostało pozostawione przez obywateli polskich wskutek zmiany granicy wschodniej i następujących w związku z nią przesiedleń”, po drugie zaś analizuje „charakter prawny, okoliczności zawarcia i wykonania tzw. układów republikańskich, w zakresie realizacji prawa do rekompensaty”. Ustalenia w tym zakresie mają charakter historyczny oraz współczesny, dogmatyczny; są przeprowadzone na gruncie prawa do dziś obowiązującego. Autorka stara się również zdiagnozować przyczyny przedłużania się procesu realizacji zobowiązań państwa polskiego przewidzianych w układach republikańskich.

/z recenzji dr. hab. Adama Doliwy, profesora Uniwersytetu w Białymstoku/

Kantorowicz

Hermann Kantorowicz urodził się w 1877 roku w Poznaniu, zmarł w 1940 roku w Cambridge. Wszechstronnie wykształcony historyk, teoretyk i filozof prawa, związany z uniwersytetami we Freiburgu, Heidelbergu, Kilonii. Po dojściu Hitlera do władzy wykładał we Włoszech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych. Przez wiele lat przyjaźnił się z Gustavem Radbruchem. Przedstawiciel ruchu „wolnego prawa”, zwracającego się przeciwko szkole historycznej, jurysprudencji pojęciowej i pozytywizmowi ustawowemu.

Książka zawiera jeden z najgłośniejszych tekstów Kantorowicza, jakim jest Walka o naukę prawa. Pomimo iż dzieło powstało ponad sto lat temu, jego najważniejsze tezy nie straciły nic ze swojej aktualności. Ciągle bowiem nurtują nas te same pytania: jaka jest relacja pomiędzy ustawą i wyrokiem, a więc ostatecznie pomiędzy ustawodawcą i organami wymiaru sprawiedliwości? Czy obok prawa stanowionego istnieją jeszcze inne źródła prawa? Jeśli prawo ma luki, to jaka jest granica sędziowskiej swobody w procesie ich wypełniania?

Pojęcie ryzyka a przestępczość ubezpieczeniowa

Bez wątpienia „ryzyko” jest jedną z najważniejszych kategorii, wokół których winny ogniskować się badania nad przestępczością ubezpieczeniową. Postanowiliśmy więc oddać głos specjalistom z wielu dziedzin, teoretykom i praktykom. Dzięki ich rozważaniom Czytelnik będzie mógł spojrzeć na problem ryzyka z różnych punktów widzenia. Autorzy poszczególnych artykułów rozpatrują problem ryzyka z perspektywy ekonomii, wiktymologii, kryminologii oraz prawa cywilnego i karnego. W książce nie zabrakło również prezentacji wątków międzynarodowych oraz rozważań medioznawczych i penologicznych.

/fragment Wstępu/

Przestępczość ubezpieczeniowa: etiologia, fenomenologia, przeciwdziałanie

Branża ubezpieczeniowa jest jednym z fundamentów gospodarki, dysponującym – w zależności od kraju – setkami miliardów dolarów, euro czy złotych. Nic więc dziwnego, że bogate firmy ubezpieczeniowe stały się celem ataków przestępczych. Wyłudzenia ubezpieczeń są plagą współczesności. Podmioty działające na rynku ubezpieczeń są oszukiwane także przez sprawców z wewnątrz systemu: menadżerów, brokerów, księgowych. Zdarza się również, że same firmy ubezpieczeniowe stają się sprawcami nieuczciwych działań w zakresie konkurencji, np. zmów cenowych. Wzrost patologicznych zjawisk w branży zwrócił uwagę karnistów i kryminologów. Owocem tego zainteresowania jest niniejsza publikacja.

/fragment Wstępu/

Przestępca „niepoprawny” – jako problem polityki kryminalnej

Książka stanowi próbę kompleksowego opracowania problematyki polityki kryminalnej prowadzonej wobec tzw. przestępców „niepoprawnych”. Zakres znaczeniowy pojęcia niepoprawności zmieniał się w zależności od ustawodawstwa. Daje się jednak wyodrębnić pewną myśl przewodnią, wspólny trzon definicyjny wskazywanej problematyki, który płynie z przeświadczenia o istnieniu grupy przestępców stale powracających do przestępstwa, a więc groźnych, wymagających zdecydowanej reakcji.

Praca bardzo wartościowa, reprezentująca wysoki poziom naukowy i, co ważne, potrzebna – mało bowiem mamy solidnie i inteligentnie napisanych prac z dziedziny polityki kryminalnej.

/prof. dr hab. Jan Skupiński/

Sprawiedliwość naprawcza

Zwolennicy koncepcji sprawiedliwości naprawczej twierdzą, że współczesny system sprawiedliwości znajduje się w stadium głębokiego kryzysu. Przyczyn załamania upatrują w zbyt daleko posuniętej publicyzacji prawa karnego, u której podstaw legła zasada stanowiąca, iż w procesie karnym pokrzywdzonego winno zastępować państwo. W konsekwencji państwo stało się „złodziejem konfliktów”, spychając na drugi plan interesy ofiar przestępstw, a ich sprawcom odbierając możliwość naprawy wyrządzonego zła i powrotu do społeczeństwa. Czy zwolennicy sprawiedliwości naprawczej stawiają trafną diagnozę? Czy głoszone przez nich idee są do pogodzenia z polskim systemem prawa karnego? Niniejsza książka jest próbą odpowiedzi na te pytania.

Minima Iuridica. Refleksje o pewnych (nie)oczywistościach prawniczych

W istocie dzieło Jerzego Zajadły to opowieść o filozofii prawa, teorii prawa, podstawowych zasadach, na których opierają się współczesne systemy demokracji konstytucyjnych, etyce i moralności, wreszcie o różnorodnych dylematach, towarzyszących prawnikom i filozofom od wieków. To spojrzenie z dystansu na wszystko, co w prawie - w kontekście jego stanowienia, rozumienia i stosowania - jest najważniejsze. (…) W każdym z 13 rozdziałów punktem wyjścia jest wybrana rzymska paremia. Zawsze jednak ukazana w filozoficznym kontekście, ubarwiona realnością historycznego zdarzenia, na bazie którego została sformułowana, przeniesiona przez wieki w kontekście przyjmujących lub kontestujących jej zawartość i wynikające z niej wskazania prawników, wreszcie zakotwiczona w bolesnej współczesności.

/Prof. dr hab. Piotr Kardas, Kierownik Zakładu Prawa Karnego Porównawczego UJ/

1 2 3 4 5 6 7 8 9

Posts navigation